İNSAN FİGÜRÜ
Çocukların çizimlerinden kişilikleri, davranışları ve değerleri hakkında pek çok bilgi sahibi olabiliriz. Ancak en çok bilgiye insan figüründen sahip oluruz. Bu çizimlerdeki insan herhangi bir insan (kendisi, annesi, babası, arkadaşı, doktor, bakkal vb.) olabilir.
İnsan figürü çizimleri bizlere birçok farklı anlatımda bulunurlar. Şimdi bu çizimlerin anlatmak istediklerini başlıklar halinde inceleyelim.
* Kişilik Ölçütü: Kendine “güvensiz” bir çocuğun resminde; yer ve gök çizgisi olmaz. Çoğunlukla kağıdın çok küçük bir bölümünü kullanır ve cılız çizgiler kullanır. Ayrıca resimde kullandığı renklerde genellikle mat ve siliktir. Bu durumların görülmediği durumlarda resim çizen bir çocuğun kendine güven konusuyla ilgili bir problemi yoktur.
* Başkalarıyla İlişki: Çocuğun bir grup içinde kendini çizmesi, başkalarıyla iletişim kurduğunun bir göstergesidir. Bu grup, oyun arkadaşları, öğretmeni ya da aile olabilir. Burada önemli olan grup içinde kendini görebilmesidir.
ÇOCUKLARIN ÇİZGİLERİ
İnsan figürü çiziminde önemli olan bir diğer konu ise çizgilerin yorumlanmasıdır. İnsanın kafası gövdesine göre neden büyük çizilmiş? Neden bu çocuğun ayakları bu kadar büyük? Çocuğun elleri neden yok? gibi soruların cevapları bize çocuğumuzla ilgili bilgiler verir. Şimdi birlikte bu soruların cevaplarına bakalım.
Büyük resimler: Sayfanın tümünü kaplayan büyük resimler, çoğunlukla iç kontrolü zayıf olan ve saldırgan özellikleri olan çocuklar tarafından çizilir.
Küçük resimler: Minicik çizilmiş resimler çoğunlukla çekingen, korkak, ürkek ve içe dönük çocuklar tarafından çizilir. Boyutların küçük olması güvensizlik göstergesidir.
Baş: Olması gerekenden çok büyük ya da çok küçük kafa, zihinsel açıdan kendini yetersiz gören çocuklar tarafından çizilmektedir.
Ağız: Konuşma ve dil sorunu olan çocukların genellikle büyük ağız resmi yaptıkları görülmüştür. Ayrıca anne ve babalarına aşırı bağımlı çocuklarında resimlerinde ağız bölgesine daha fazla zaman harcadıkları görülmüştür.
Gözler: Göz bebeği olmadan çizilen gözlerin genellikle görme problemi olan çocuklar tarafından çizilmektedir.
Burun: Genellikle solunum problemi (astım gibi) yaşayan çocuklar burun çizgilerini büyük ya da vurgulayarak çizerler.
Kulaklar: Kuşkucu ve kendileri hakkında konuşulduğunu düşünen çocuklar kulak figürünü abartılı bir şekilde çizerler. Ayrıca işitme problemi olan çocuklar da kulaklara daha yoğun bir ilgi gösterir.
Dişler: Saldırganlığın bir göstergesidir. İri çizilmiş dişler aşırı saldırganlığı gösterir.
Ayaklar: Büyük ayaklar kendine güven duyma arzusunu gösterir.
Cinsel organlar: Psikolojik olarak problemli ya da cinsel organlarıyla ilgili endişeye sahip, dürtü kontrolü zayıf çocuklar tarafından yapılır.
Ellerin olmayışı: Güvensizliği ve çevreye uyum sağlamada güçlük çekilmeyi simgeler.
Kolların olmayışı: Yine ellerde olduğu gibi güvensizlik ve ek olarak güç – kuvvetin azlığını belirtir.
Bacakların olmayışı: Çocuğun kendisini desteksiz ve güvensiz hissettiğini simgeler.
Ayakların olmayışı: Çocuğun kendisini güvensiz ve yardımsız hissetmesini belirtir.
Burnun olmayışı: Çocuğun güçsüzlüğünü belirtir. Burun gücün simgesidir.
Ağzın olmayışı: İletişim organlarının birinin resimde çizilmemesi başkalarıyla kurulan iletişimde zorluk yaşandığını gösterir.
ANNE VE BABA FİGÜRÜ
Evde baskın nitelikte olan anne ya da baba, çocuğun resimlerinde abartılarak çizilir. Ancak bazı durumlarda anne figürüne olan hayranlık da annenin abartılarak çizilmesine neden olabilir. Bu durumu en sağlıklı bir şekilde ayırmak için, evdeki iletişim ortamı dikkatlice incelenmelidir.
KARDEŞ İLİŞKİLERİ VE KISKANÇLIK
Çocuklar kardeşlerini kıskandıklarında genellikle, kendilerini ve anne – babalarını çizip kardeşlerini çizmezler ya da anne – baba ve kardeşlerini çizip kendilerini resme dahil etmezler. Burada çocuğun kardeşi ile kendisini aynı aile düşünemediğini ve dolayısıyla kardeş kıskançlığını görüyoruz. Aynı zamanda çocuklar, diğer kardeş kendisinden büyük olsa bile resimlerinde beden ölçüsü olarak kendisini diğer kardeşten daha büyük olarak çizmektedir. Kardeş kıskançlığı görülen çocuklarda nadiren tüm aile üyelerini aynı resimde çizerler. Ancak bu resimlerde tüm aile üyeleri belli bir yöne bakarken çocuğun kendisinin gözlerini ilgi odağı olan kardeşe bakıyor gibi çizmektedir.
EV FİGÜRÜ
Ev figürü, çocukların resimlerinde erken dönemlerde belirmeye başlar. Bunun nedeni de evin, çocukların duygusal yaşamının oluştuğu yer olmasıdır. Ev, çocuk için güven ve sığınmanın simgesidir.
Ev figürü çizimi, aile duruma ve kişisel deneyimlere göre değişiklik gösterecektir. Burada önemli olan şey, mimari ayrıntıları çok da önemsememektir. Çünkü çocuktan mükemmel ya da kusursuz bir ev çizmesini istemiyoruz. Ev; kapı, pencere, çatı, bahçe ve yollardan oluşan yaşanılan bir yerdir. Bunu nasıl çizeceğine çocuk kendi karar verir.
Çocuk ev yaparken iki seçeneği vardır. Ya içeriyi göstermeyen duvarlar çizecek ya da saydam resim denilen duvarları ortadan kaldırarak, kişileri de içine alan bir resim çizecektir. Duvarları olan ev figüründe yaşam belirtisi görülmez. Ama içi görülen ev figürlerinde, evin için süren yaşamı da resmederler.
AĞAÇ FİGÜRÜ
Çocukların resimlerinde sık sık ağaç figürlerine rastlanır. Başlarda insana benzeyen ağaç figürlerine yavaş yavaş başka şekillerde eklenir. Ağaçlar ve çiçekler doğada bulundukları boyutlarından çok daha farklı şekillerde çizilirler. Çocuk için ağacın ölçüsü, resimlerindeki diğer çizdiklerine bağlıdır.
RESİMLERDEKİ TEKRARLAR VE SİMETRİ
Çocuk resimlerinde sık sık simetriye rastlanır. Çiçekler, ağaçlar, bulutlar gibi nesneler genellikle simetrik bir şekilde konumlandırılır. Bu çocukların gelişimsel süreçlerinde rastlanan normal bir süreçtir. aynı zamanda çocuklar resimlerini de tekrar ederler. Bu tekrarlar önceleri anlamsız çizimlerde olsa da zamanla anlamlı çizimler tekrarlanmaya başlanacaktır.
İLETİŞİM KOPUKLUĞUNU GÖSTEREN RESİMLER
Kendilerini dışlanmış hisseden çocukların çoğu zaman, resimlerinde kendini grubun dışında bırakarak çizdiği görülür. Bu tamamen bilinçsiz yapılan bir eylemdir. Çocuk çizdiği resimde kendisi ve diğer insanlar arasına (anne, baba, kardeş, öğretmen, arkadaşları olabilir) bir eşya, ağaç, çiçek gibi bir nesne çizerek bunu göstermektedir. Bazı durumlarda ise çocuklar, araya bir nesne koymak yerine, kendisinin suratını başka yöne, diğer insanların suratlarını başka yöne bakıyor olarak çizebilirler. Ayrıca aile üyelerinin tümünün araya hiçbir nesne koyulmadan çizilmesine karşın (el ele bile tutuşuyor olabilirler), sırtlarının dönük olarak çizilmesi de iletişim kopukluğunun bir başka göstergesidir.
PARÇALANMIŞ AİLE ÇOCUKLARININ RESİMLERİ
Parçalanmış aile çocukları genellikle resimlerinde, özlemlerini ve mutsuzluklarını dile getirirler. Ancak her çocuğun dile getiriş ya da tepkisinin şiddeti farklı olacaktır. Çünkü bu süreçte çocukların yaşı, gelişimi ve çevre şartları değişiklik gösterir.
Anne ve babası ayrılan bir çocuğa “aile resmi çiz” dendiğinde, anne babasını aynı evde hatta sarılıyor olarak çizebilir. Bu çocuğun ailesini görmek istediği şeklidir.
AİLE İÇİNDEKİ BASKIYI GÖSTEREN RESİMLER
Çocukların resimlerini tamamlamalarının ardından kendilerini daha sonra resme dahil etmeleri, aile içindeki baskı ortamının bir işaretidir. Ya da anne – babanın sinirli, öfkeli çocuğun kendisine veya başkasına bağıran bir şekilde çizilmesi de aile içi baskıyı göstermektedir. Çocuğun, kağıdın küçük bir kısmına ailenin tüm üyelerini siyah bir kalemle yapması aile içinde mutsuz ve baskı dolu bir ortam olduğunun belirtisidir.
OKUL FOBİSİ OLAN ÇOCUĞUN RESİMLERİ
Okula giderken çok da istekli olmayan çocukların resimlerinde genellikle, kendilerini ve anne – babalarını bir ev içinde çizerek evde kalma isteklerini vurgularlar.
GÜVENSİZLİĞİ GÖSTEREN RESİMLER
Kağıdın çok az bir kısmının kullanılması ve resimlerin silik bir şekilde çizilmesi güvensizliğin en büyük göstergesidir. Aynı zamanda çocuklar, güvenilmeyen ya da iletişim kopukluğu yaşanan aile üyesini de resimlerinde kendilerinden uzakta ve insanda olmayan bir özellik ekleyerek (kuyruk çizme gibi) çizmektedir.
AŞIRI HAREKETLİ ÇOCUKLARIN RESİMLERİ
Bu çocuklar genellikle, diğer ile üyelerini normal çizerken kendini onlardan değişik çizer (Amuda kalkmış veya koşar gibi). Aynı zamanda aşırı hareketli çocukların hareketliliklerinin ve gerilimlerinin sonucu karalama yaptıkları da görülmektedir.( thecocuk )
NOT:
Çocuklarımızın yaptığı resimlerini değerlendirirken öncelikle, çocuğumuzun resim gelişimi açısından hangi gelişim düzeyinde olduğunu bilmeliyiz. Çünkü bizi korkutan bir figür aslında onun yaşı gereği yapmasının normal olduğu bir şey olabilir.
Ayrıca çocuklarımızın resimlerindeki doğallığı yok etmeden ve onları kalıpları sığdırmaya çalışmadan resimleri değerlendirmeye çalışalım.
Kurumumuz da Verdiğimiz Hizmetler: Psikolog, Aile Danışmanı, Evlilik Terapisi, Ergen Terapisi, Çocuk Psikologu, Pedagog, Bireysel Terapi, Psikolojik Kökenli Bozukluklar için Cinsel Terapi, Online Terapi Hizmetleri, Psikolojik Gelişimsel testler, Öğrenci koçluğu ve Eğitim danışmanlığı, Seminer ve Konferans Çalışmaları
Detaylı Bilgi İçin: 0505 388 0710