OYUN TERAPİSİ

Çocuklar yetişkinlerin verdiği tepkilerin aynısını vermezler ve duyguların dışa vurumu olarak da yetişkinlerde benzerlik gösterseler de her zaman aynı şekilde olmamaktadır. Oyunla tedavi oyunun doğası gereği iyileştirici özelliğe sahip olmakla beraber çocuğun zihinsel, fiziksel, duygusal, sosyal ve psikolojik gelişimine katkıda bulunur (Kahyaoğlu, 2011). Bu noktadan yola çıkarak oyun terapisinden faydalanamayacak bir çocuk ve problem çeşidi henüz araştırmalarca bilinmemektedir.

 Çocuk merkezli (non-directive) oyun terapisinin çıkış noktası Carl Rogers’ın danışan merkezli terapi metodunu, çocuk gelişimi teorileri ve bağlanma teorisini temel alarak Virginia Axline’ın prensiplerini kullanır (Axline, 1969).

Oyun Terapisindeki Temel Prensipler     

1)      Terapist çocukla sıcak ve arkadaşça bir ilişki geliştirmelidir ki bu terapideki dostça ilişkinin en yakın zamanda kurulmasını sağlar.

2)      Terapist çocuğu aynen olduğu gibi kabul eder.

3)      Terapist, terapide “izin verici” bir ilişki kurar ki bunun sonucunda da çocuk duygularını ifade etmede kendini özgür hisseder.

4)      Terapist çocuğun ifade ettiği duyguları tanımada tamamen farkında ve tetikte olmalı ve bu duyguları çocuğun davranışlarına içgörü kazandıracak şekilde yansıtabilmelidir.

5)      Terapist, eğer yapmak için şans verilirse, çocuğun kendi problemlerini kendi çözebilme yeteneğine olan derin saygıyı devam ettirmelidir. Karar verme ve bu kararları değişiklik yapmayı başlatma seçeneği ve sorumluluğu çocuğa aittir.

6)      Terapist, çocuğun hareketlerini ya da konuşmasını yönlendirmeye çalışmaz. Terapiyi çocuk yönlendirir ve terapist de bu yolu takip eder.

7)      Terapist, terapiyi aceleye getirme girişiminde bulunmaz. Terapi doğal olarak ilerleyen bir süreçtir ve terapist tarafından tanımlanır.

8)      Terapist, terapide sadece gerçek dünyayla bağlantıyı sağlamak için bazı gerekli sınırlar koyar ve çocuğu ilişkideki sorunluluğunun farkına varmasını sağlar (Axline, 1969).

Bunlar genel anlamda çocukların kendisini ifade etmesine olanak sağlar ve terapide çocuğu merkeze alır. Oyun terapisti çocuğu olduğu gibi kabul eder, çocukla sıcak ve empatik bir ilişki geliştirir (Axline, 1969).

 

Oyun terapisi odasındaki malzemeler özenle problem ya da sorun çeşitlerine göre seçilmiş terapist tarafından her seansta tekrar düzenli olarak yerleştirilir. Oyun terapisindeki odada farklı problem çeşitlerine hizmet eden oyuncaklar bulunmaktadır ve çocuk ilerleyen seanslarda kendini açtıkça ve güven kazandıkça problemli alanlarındaki oyuncakları seçmeye başlayarak terapatik oyun sürecine girer.

Her çocuk oyun terapisinde kendini hemen güvende hissetmeyip açamayabilir ve bu belirli bir zaman alabilir. Çocuğun terapiste güvenmesini beklemek ve bu güven için acele etmemek ya da bunun için seans sayısı koymak hatalıdır çünkü güvenin ve sıcak bir ilişkinin kurulması her çocuk için farklı işleyen bir süreçtir (Axline, 1969).

Oyun Terapisi Odasındaki Oyun Çeşitleri

• Travmatik ya da kötü yaşam olaylarını ifade etmesine yönelik çeşitli alanlarda kullanılabilecek oyuncaklar,
• Yaratıcılığı geliştirmek için kullanılan malzemeler. Örneğin; Boyama yapma ve Oyun Hamurları,
• Rahatlamaya ve kendini ifade etmeye yarayan malzemeler. Örneğin; Su oyunu (Water games), Müzik Aletleri,
• Ailevi sorunlara ilişkin oyuncaklar. Örneğin kardeş kıskançlığı (oyuncak ailesi, hayvan ailesi)
• Belirgin sorunlara yönelik oyuncaklar. Örneğin; Tuvalet eğitimi, Medikal bir problem (Doktor Malzemeleri)
• Çocukların duygu durumlarını ya da öfkesini yansıtabileceği tarzda oyuncaklar; Kuklalar
• Yumuşak Oyuncaklar: Güven hissi verir.
• Gerçek hayattan konulan malzemeler.

Oyun Terapisinden Hangi Çocuklar Fayda Sağlar? 

Oyun Terapisi 2.5 yaşından 13 yaşına kadar uygulanabilir ve terapi her alanda problem yaşayan her türlü çocuğa fayda sağlar. Oyun terapisi sadece 13 yaşına kadar değil aslında ergenlikte ve hatta belirli alanlarda yetişkinlere de uygulanabilmektedir. Terapinin uygulanışı ve teknikleri terapistin belirlemesiyle yapılır.

• Öfke Kontrolü
• Kayıp ve yas sürecindeki çocuklar
• Anne-baba ayrılması veya aile ilişkilerinin bozulması
• Travmatik yaşam olayları ve krizler (Doğal felaketler vb.)
• Davranış bozuklukları
• Anksiyete
• Depresyon
• Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu
• Otizm
• Akademik, sosyal ve fiziksel gelişim sorunları
• Öğrenme Güçlüğü
• Kronik sağlık problemleri yaşayan çocuklar (Bratton, Ray & Rhine, 2005).

Oyun Terapisinden Çocuk Nasıl Yararlanır?

Çocuklar oyun terapisine belirli problemlerin çözümü için yönlendirilirler. Bu çocuklar zaten genelde bazı hatalı davranış ve alışkanlara sahiptirler gerek arkadaşlarıyla ya da evde ailesiyle. Oyun terapisi çocuğun bu zorluklarla baş edip çözümler bulmasını ve problem çözme yeteneğini güçlendirmesini sağlar. Çocukların hatalı bakış açıları oyun terapisinde zamanla onlara çıkış yollarını göstererek bu problemlerini çözmelerine yardım eder (Landreth, 2002).

Oyun terapisindeki çocuklar;

• Davranışlarına dair farkındalık kazanır ve yaptıklarından sorumlu olur ve daha başarılı stratejiler geliştirir.
• Problemlere daha yeni ve gelişmiş çözümler bulur
• Kendisine ve diğer insanlara karşı sevgi ve kabullenme duygusunu geliştirir
• Duygularını tecrübe edinmeyi ve onları ifade etmeyi öğrenir
• Empati duygusunu ve diğerlerinin düşünce ve duygularına saygılı olmayı geliştirir
• Yeni sosyal yetenekler ve aile ile olan ilişkilerini geliştirmeyi öğrenir
• Kendine olan saygısını ve güvenini geliştirirken yeteneklerini de anlamasını sağlar

Oyun Terapisi ne kadar sürer? 

Oyun terapisi çocuğun durumuna göre değişen zamanlarda uygulansa da genelde 30 ile 50 dakika arasında sürmektedir. Terapi her çocuk için farklı işler ve bir çocuğun oyun terapisinden yarar sağlayabilmesi için her hafta ya da iki haftada bir gelmesi tercih edilir. Toplam uygulama süresi ise çocuğun sorununa göre ve çocuğun terapiye uyumuna ya da direncine göre değişmektedir.

• Axline, V. M. (1969). Dibs in Search of Self Play Therapy. New York: Ballantine Books.
• Kahyaoğlu, H.A. (2011). Children and Pre-School Teachers’ Perception of Play in Turkey, Unpublished Master Thesis, Swansea University,Swansea- The UK.
• Landreth, G.L. (2002). Play Therapy: The Art of The Relationship. East Sussex: New York: Taylor & Francis Group.

• Moyles, J. (2005). The Excellence of Play. Second Edition, Berkshire: Open University Press.

• Webster-Stratton, C. (1999). How to Promote Children’s Social and Emotional Competence. London: Sage.
• Bratton, S., Ray, D., Rhine, T., & Jones, L. (2005). The efficacy of play therapy with children: A meta-analytic review of the outcome research.Professional Psychology: Research and Practice, 36(4), 375-390
  

  ---

  Kurumumuz da  Verdiğimiz Hizmetler: Psikolog, Aile Danışmanı, Evlilik Terapisi, Ergen Terapisi, Çocuk Psikologu, Pedagog, Bireysel Terapi, Psikolojik Kökenli Bozukluklar için Cinsel Terapi, Online Terapi Hizmetleri, Psikolojik Gelişimsel testler, Öğrenci koçluğu ve Eğitim danışmanlığı, Seminer ve Konferans Çalışmaları

  Detaylı Bilgi İçin: 0505 388 0710